Park Leśnicki
Narzędzia
Działania
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Park Leśnicki znajduje się w zachodniej części Wrocławia, w dzielnicy Leśnica. Położony jest nad rzeką Bystrzycą, pomiędzy ulicami Średzką i Marszowicką. Powierzchnia liczy ok. 21 ha.
Dojazd do Leśnicy jest możliwy za pomocą:
Osoby posiadające własny samochód nie powinny mieć problemów ze znalezieniem miejsca do pozostawienia auta, ponieważ w pobliżu parku znajduje się parking.
Na podstawie badań można wyróżnić co najmniej pięć okresów rozwojowych kompozycji parku:
Jednak już teraz jest to miejsce idealne na wypoczynek dla całej rodziny, szczególnie, że zaraz obok znajduje się Zamek, w którym niemal bez przerwy organizowane są imprezy dla dzieci i młodzieży.
Korzenie zamku w Leśnicy sięgają lat 30-tych XII stulecia, gdy założono tam książęcy gród warowny Piastów wrocławskich. Po śmierci Bolesława Wysokiego prawa własności przypadły jego synowi, Henrykowi Brodatemu, który rozbudował drewniany gród.
Po śmierci ostatniego Piasta, gród wiele razy zmieniał gospodarzy. Dopiero w 1412r., kiedy właścicielem został wrocławski patrycjusz Michael Blanke, zaczęto prace nad przekształceniem grodu w murowaną warownię. Powstały wówczas dwa budynki mieszkalne z dziedzińcem po środku i wieżą od frontu. Całość była otoczona fosą.
W 1428 roku, podczas wojen husyckich, doszło do zniszczenia zamku. Na początku XVI w. potomkowie Hansa Hoerniga podjęli się modernizacji budowli, przekształcając go na rezydencję, w której gościł m.in. cesarz Maciej II. Rozbudowa trwała ponad 50 lat. Zamek przyjął kształt czworoboku z wystającymi w narożach półokrągłymi, mocnymi i trwałymi bastionami. Na początku XVII w. zamek został otoczony ciągiem fortyfikacji. Jednak nie uchroniło go to przed zniszczeniem podczas wojny trzydziestoletniej.
Przez kolejny wiek często zmieniał właścicieli, aż w 1733 roku został sprzedany Benedyktowi Schlecht, prałatowi wrocławskiego Zakonu Rycerzy Krzyżowych z Czerwoną Gwiazdą p.w.św. Macieja, który przebudował go na barokowy pałac z nakrytymi efektownymi hełmami narożnymi wieżyczkami. Obok stanął pomnik Jana Nepomucena i Matki Boskiej. Zmieniono również formę wnętrz: pojawiły się piece, stoły z marmurowymi blatami, wstawiono nowe okna oraz drzwi, zainstalowano nowe zamki oraz okucia okienne.
Po niecałych 20 latach zakon, z powodu zadłużenia, musiał odsprzedać zamek. Nowym właścicielem stał się baron Ernst F. Mudrach. Kolejne lata bardzo wpłynęły na zmianę wystroju wnętrza zamku. W jednej z sal zorganizowano wystawę pamiątek dotyczących Fryderyka II Wielkiego. Pałac odwiedzali różni goście, w tym król Fryderyk Wilhelm II, Fryderyk II Hohenzollern. Podczas wojen napoleońskich stacjonowały tam wojska francuskie i bawarskie oraz książę Hieronim Bonaparte.
Podczas II wojny światowej wnętrze zamku zostało zdewastowane, a wyposażenie rozkradzione.
11 listopada 1953 roku zamek spłonął w pożarze. Z okazałej rezydencji zostały tylko surowe mury.W 1959 roku obiekt przejęło Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Wrocław. Architekci Ludwik Grzybacz i Stefan Mueller opracowali projekt odbudowy i adaptacji pałacu na potrzeby Domu Kultury. W 1962 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków Wrocławia.
Do dnia dzisiejszego w murach zamku przetrwały fragmenty założenia gotyckiego oraz część obwarowań z bastejami. Również wokół zamku znajduje się fosa, choć pozbawiona wody. Zamek dzisiaj pełni funkcję placówki kulturalnej.
Centrum Kultury Zamek prowadzi działalność kulturalno-oświatową dla dzieci i młodzieży oraz organizuje imprezy kulturalne takie jak: koncerty, spektakle teatralne, prezentacje, widowiska, spotkania i konferencje, wystawy.
Przy centrum działają różne stałe sekcje: pracownia modelarska, pracownia plastyczna dla dzieci i dorosłych, nauka gry na akordeonie, pracownia kostiumu, pracownia ceramiki, warsztaty teatralne i filmowe, nauka gry na gitarze i pianinie, balet, związek emerytów i rencistów.Centrum kultury zajmuje się także upowszechnianiem amatorskiego ruchu artystycznego, w tym kabaretów i chórów. Oferuje także różnego rodzaju zajęcia rekreacyjne.
Jeden z właścicieli zamku, Hrabia von Forno, należał do bardzo złych i gwałtownych ludzi. Budził lęk wśród swoich poddanych. Nie był to nieuzasadniony strach, gdyż traktował ich okrutnie, policzkował, lżył lub ciął batem, z którym się nigdy nie rozstawał.
Pewnego dnia, gdy Hrabia przebywał w jednej z komnat na drugim piętrze, rozgniewał go jeden ze służących. W ataku furii przebił go nożem i wyrzucił przez okno, pozostawiając ślady krwi. Jednak pomimo usilnych prób zmycia ich, ślady wciąż na nowo się pojawiały.
Syn hrabiego również nie należał spokojnych ludzi. Poddanych traktował podobnie jak ojciec. Pewnego razu ujrzał jedną z miejscowych dziewcząt. Dziewczyna była bardzo ładna, więc bardzo się mu spodobała. Od tamtej pory zaczął ją prześladować, mimo iż ukazywała swoją niechęć. W końcu udało mu się dopaść ją w ustronnym miejscu. Dziewczyna starała się uciec, jednak jej wysiłki szły na marne. Zrozpaczona rzuciła się do Bystrzycy i utonęła. Miejsce, w którym utonęła po dzień dzisiejszy jest bardzo niebezpieczne dla pływaków. Woda tam jest ciemna i tworzy wir.
Gdy hrabia umarł, mieszkańcy poczuli radość i ulgę. Wszyscy razem ruszyli na cmentarz aby zobaczyć jak ich prześladowca zostaje zakopany w ziemi. Jednak w drodze powrotnej spotkała ich niemiła niespodzianka. Zobaczyli bowiem nieboszczyka stojącego w oknie swojej komnaty.
Hrabia przebywał w swym zamku jeszcze przez jakiś czas. Potem nagle postanowił przenieść się do pobliskich gór. Rozkazał przy tym swoim podwładnym, że codziennie o godzinie dwunastej jedna ze służących ma mu przynosić posiłek po czym szybko oddalić się nie odwracając za siebie. Z obawy przed hrabią dziewczyna zawsze punktualnie przychodziła. Raz jednak się zdarzyło, że spóźniła się nieco. Hrabia spoliczkował ją tak mocno, że upadła i przeleżała jakiś czas nieprzytomna. Po powrocie do wioski zmarła. Od tamtej pory nikt już nie chciał zanosić mu jedzenia. Hrabia postanowił za niesubordynację swoich podwładnych ukarać przechodniów spacerujących po górach. Jeśli przechodzili tamtędy około południa, zawsze sprowadzał ich z właściwej drogi.
W zamku zapanował spokój dopiero, gdy nowy właściciel rozkazał zdjąć ze ściany portret złego hrabiego.
Pomnik Madonny i św. Jana Nepomucena pochodzi z 1743r. i jest zaliczany do czołowych dzieł sztuki baroku we Wrocławiu. Statua została wykonana z piaskowca i mierzy około 9 m wysokości. Autor pomnika nie jest znany.Pomnik składa się z czterech pięter:
Płaskorzeźby są wierną kopią płaskorzeźb z pomnika przed kościołem św. Krzyża na Ostrowie Tumskim.
Park Leśnicki należy do grupy parków spacerowo-wypoczynkowych. Na trasie spacerów znajdziemy:
Jest on największym we Wrocławiu okazem Liriodendron tulipifera (tulipanowca amerykańskiego). W 2001 zarząd miasta Wrocławia uznał to drzewo za pomnik przyrody. W związku z tym w ich pobliżu nie wolno stawiać jakichkolwiek budowli, wysypywać śmieci czy tez palić ognisk. Grozi za to kara.Tulipanowiec jest drzewem osiągającym nawet 30 m wysokości. Jasno zielona korona przyjmuje kształt stożka zaokrąglonego u góry.Pień jest smukły, prosty o jasno-brązowej, bruzdkowanej korze. Liście osiągają 20 cm, są skrętoległe, podzielone na 4 klapy o ściętych końcach. Kwiaty przypominają kwiaty tulipana, są żółtawo-zielone z pomarańczową plamą na wewnętrznych płatkach, mają dość duże rozmiary (4-5 cm). Owoc złożony jest z licznych skrzydlaków i tworzy pewnego rodzaju szyszkę (do 10 cm), która zazwyczaj rozpada się już na drzewie. Niestety owoce tulipanowca rzadko w Polsce dojrzewają.
Grab należy do roślin, które dzięki szerokiej koronie doskonale nadaje się na strzyżone żywopłoty m.in. w parkach czego przykładem jest labirynt grabowy. Bez problemów znosi silne zacienienie. Jest odporny na niskie temperatury oraz suszę, dobrze znosi także przycinanie – duża zdolność regeneracji. Grab pospolity [Carpinus betulus] możemy spotkać w środkowej i południowej Europie, na Kaukazie, Turcji oraz w Iranie. Maksymalna wysokość drzewa wynosi 20 metrów. Liście kształtem przypominają elipsę o długości do 12 cm, na wierzchołku są zaostrzone, u nasady zaokrąglone, na brzegach ostro, podwójnie piłkowane, obustronnie nagie lub tylko z włoskami na nerwach i w kątach nerwów od spodu. Jesienią jak większość liści przebarwiają się na kolor żółty. Pączki przylegające do pędu pokrywają czerwonobrązowe, orzęsione łuski. Pierwsze kwiaty pojawiają się na drzewie w końcu kwietnia i na początku maja. Owocostany sięgają do 14 cm długości. Okrywa owocowa trójklapowa, długości do 5 cm. Środkowa klapa okrywy 2-3 razy dłuższa od bocznych. Owoce dojrzewają we wrześniu - październiku.
Zawilec gajowy (Anemone nemorosa L.) jest gatunkiem byliny należącej do rodziny jaskrowatych. Występuje w Europie i Azji Wschodniej. Osiąga wysokość 10-25 cm i kwitnie od marca do kwietnia. Zawilec jest rośliną trującą. Ma gorzki, piekący smak.Liście podkwiatowe, dłoniastosieczne, osadzone na długich szypułkach, na krawędziach długo nieregularnie piłkowane.Kwiaty są pojedyncze (średnica 2-4 cm), zawierają 6-8 płatków przeważnie w kolorze białym. Podczas deszczu zamykają się. W ich zapylaniu uczestniczą trzmiele.Owocem jest owłosiona niełupka, rozsiewana przy udziale zwierząt (mrówek).
Akweny w Leśnicy to dwa stawy o pow. 6,2 ha, połączone płytkim, wąskim kanałem. Jeden z nich o powierzchni 3,8 ha ma głębokość sięgającą 8,5 m, drugi mniejszy, jest także płytszy, jego głębokość sięga 3 m. Oba jeziora porośnięte są trzciną i roślinnością wodną pływającą. Na stawach obowiązuje całkowity zakaz kąpieli oraz połowu z łodzi. W marcu 2004 r. stawy zostały przekazane Kołu ASTRA pod opiekę przez PZW okręg we Wrocławiu (dotychczas opiekę sprawował Polski Związek Wędkarski Fabryczna). Od tego czasu są one regularnie zarybiane gatunkami takich ryb jak: pstrąg tęczowy, karp, lin, amur, węgorz, karaś srebrzysty, szczupak, sum. Dodatkowo w stawach można złowić okonie, krąpie i wzdręgi.
Co roku Koło PZW 122 Astra organizuje szereg imprez w ramach sezonu wędkarskiego, które odbywają się na także na stawach w Leśnicy. W roku 2008 taką imprezą będzie 1 puchar Sklepu Wędkarskiego w Leśnicy; odbędzie się on 26 października, początek godz.7:30.
Położenie: GoogleMaps